UPDATE (20051008-1101pm): Grootste Auto-Onderdelen Fabrikant van Amerika ‘Delphi’ (50.000 personeel) failliet!
Dood op Krediet: het Failliet van Amerika (1)
Op 17 Oktober 2005 wordt in Amerika de hervorming van de Faillisementswet, ‘the Bankruptcy Law’ officieel van kracht. De wet moet het vooral moeilijker maken om een persoonlijke liquidatie aan te gaan en heet officieel dan ook ‘Bankruptcy Abuse Prevention and Consumer Protection Act (BAPCPA)’. Amerika is berucht vanwege de schulden economie en de spectaculaire bedrijfsfaillissementen van de laatste jaren. Een close-up van de Amerikaanse schulden economie, waarin Sargasso een voorproefje op de Ondergang van het Amerikaanse Imperium neemt.
Introductie
Het meest bekende hoofdstuk uit de Amerikaanse Faillisementswet is het in de volksmond bekende ‘Chapter 11.’ Dit hoofdstuk 11 uit de Bankruptcy Law heeft als belangrijkste oogmerk het herstructureren van op zich levensvatbare bedrijven die door omstandigheden echter niet in staat zijn gebleken te voldoen aan de schuldeisers. In de laatste jaren is men ook buiten Amerika vertrouwd geraakt met de term ‘Chapter 11’ vanwege de spectaculaire faillissementen van multinationals als Enron, Pacific Gas & Electric, Worldcom, Adelphia, MCI, K-Mart, Global Crossing, Mirant, Westpoint Stevens, Trump Hotels and Casinos, Pegasus Satellite Communications, United, TWA en US Airways, Arthur Anderson, QWest en recentelijk nog van Delta en Northwest Airlines. Toch is deze wet slechts 1 hoofdstuk uit een veel omvangrijker Codex.
Geschiedenis
Het Amerikaanse rechtssysteem speelt een veel politiekere en invloedrijkere rol in de maatschappij als het continentaal Europese recht. Dit komt onder andere door de rechtsfilosofische idee over rechtvaardigheid als een maatschappelijke genoegdoening en het jury-systeem, waarin het idee dat verdachten door hun ‘gelijken’ of peers worden berecht centraal staat. Anderzijds komt dit door de manier waarop rechters benoemd worden en de maatschappelijke rol van rechters. En beide voornoemde oorzaken komen voort uit het Angelsaksische systeem van ‘Case Law’ recht, in tegenstelling tot het continentale ‘Burgerlijk Recht’ dat van de Romeinen stamt. In ‘Case Law’ is de belangrijkste bron van recht niet de wetgever, maar ‘redelijkheid’ en ‘precendent’. Het Angelsaksische recht is oorspronkelijk ontstaan uit de precedenten waarin de Engelse koning als hoogste rechter uitspraak deed. Dit heeft als gevolg dat de rechtsprekende macht een veel dynamischer en politiek gevoeligere geschiedenis kent.
Voornaamste is echter dat de belangrijkste spanning binnen het Amerikaanse rechtssysteem veroorzaakt wordt door de vraag of de staten of de federale overheid de bevoegde instantie is om recht te spreken. Volgens de grondwet vallen alle niet explicitet in de grondwet genoemde bevoegdheden toe aan de staten. De rechtsprekende autoriteit ligt in principe dus bij de staten en niet bij de federale overheid of de president. Uitzondering daarop is het buitenlands beleid en de regel dat waar het mogelijke handelsconflicten tussen staten onderling betreft, de autoriteit en rechtsprekende macht een federale taak is. Dat de federale overheid met dat principe in de hand probeert te sjoemelen met de macht van staten blijkt in zaken als het gebruik van illegale drugs en euthenasie.
Het verbod op marihuana bijvoorbeeld kan alleen maar door de federale overheid afgedwongen worden omdat het als illegaal verklaarde drug een effect heeft op de handel tussen staten. Zelfs als die staten onderling marihuana zouden willen legaliseren, zou dat vanwege die redenatie tegengehouden kunnen worden door de federale overheid. Als marihuana echter als medicinale drug zou worden erkend, betekent dat automatisch dat de federale overheid geen bevoegdheid heeft inzake, omdat gezondheidszorg een aangelegengheid van staten is. In de Supreme Court zaak tussen de staat Oregon en de regering Bush van dit moment speelt ook dat principe een centrale rol. De federale overheid probeert de onwetmatigheid van de euthenasie wet uit 1994 in Oregon aan te tonen door te bewijzen dat de gebruikte medicijnen net als Marihuana onder de Controlled Substances Act (CSA) vallen.
The Bankruptcy Law
De ‘Bankruptcy Law’ in de V.S. valt volgens de Amerikaanse Grondwet uit 1787, Artikel 1, sectie 8, clausule 4 onder de authoriteit van het Congres en is daarmee deel van federale wetgeving. Tot 1898 echter bestond er geen samenhangende codex voor faillisementsregelingen. Er bestonden slechts enkele paragrafen ter bescherming van krediteurs tegen onwillende handelslieden. Dat veranderde met de Bankruptcy Act uit 1898 (kortweg betiteld als ‘the Act’) en de Bankruptcy Reform Act uit 1978 (kortweg ‘the Bankruptcy Code’ genoemd). De belangrijkste hoofdstukken uit die huidige Bankruptcy Law zijn de hoofdstukken 7, 11 en 13, met als bekendste hoofdstuk natuurlijk ‘Chapter 11.’
Het oogmerk van Chapter 7 is simpelweg te liquideren. Als een individu of een bedrijf niet meer in staat wordt geacht om aan zijn financiele verplichtingen te voldoen en geen kans meer heeft om na schuldsanering weer op eigen benen te staan, dan worden al diens eigendommen simpelweg verkocht en de opbrengst verdeeld onder de schuldeisers. Maar de belangrijkste en meest gebruikte hoofdstukken zijn juist hoofdstukken 11 en 13. Beide hoofdstukken hebben als belangrijkste doel om de schuldenaar weer op de been te helpen. Belangrijkste method hiertoe is om de schulden te saneren, de persoonlijke of bedrijfsorganistie te herstructureren om zodoende een gezonde, financieel levensvatbare doorstart te laten maken. Chapter 11 heeft betrekking op de herstructurering van bedrijven, terwijl Chapter 13 betrekking heeft op de individuele huishouding. Als men dus hoort over het faillissement van A of B in Amerika onder Chapter 11, betreft het eigenlijk helemaal geen faillissement, maar veel eerder een herstructurering of reorganisatie ter bescherming van de schuldenaar.
Onder met name Republikeinen in Amerika leefde er echter het argwanende vermoeden dat de huidige ‘Bankruptcy Law’ wel wat al te gemakkelijk en al te gortig werd aangegrepen door personen in financiele moeilijkheden om simpelweg van hun schulden af te komen. En dus, als invulling van zijn verkiezingsbelofte aan de Krediet Industrie van Amerika, tekende Bush op 20 April 2005 de hervorming van de Bankruptcy Law die het moeilijker moet maken voor Amerikanen om van hun schulden af te komen: de ‘Bankruptcy Abuse Prevention and Consumer Protection Act (BAPCPA)’. Deze wet zal over anderhalve week van kracht worden, dus heb je nog schulden in Amerika, wees er nog snel bij zoals miljoenen Amerikanen in de laatste paar maanden en laat jezelf failliet verklaren.
Vervolg:
De Schuldenlast van Amerika: Financieel Bijprodukt van de Consumptie Economie
In Detail: Bankruptcy Abuse Prevention and Consumer Protection Act (BAPCPA)
Links:
This entry was posted in bericht uit nieuw-nederland on .